COACHING MYTHE 5: DE MENS CENTRAAL

Als je twintig jaar op een ander continent hebt gewoond en je keert terug naar je thuisland dan verwonder je jezelf over de gebruiken en gewoontes die je aantreft.

Dat is wat mij overkomt nu ik na een lange periode als sjamaan terugkeer in de wereld van opleiding coaching en leiderschapsontwikkeling. Ik verbaas me oprecht over de opvattingen en methodieken die ik aantref en over het gebrek aan polemiek in een wereld die gaat over menselijke ontwikkeling. In mijn coaching mythe blogs stel ik uitgangspunten en overtuigingen uit de wereld van leiders en begeleiders ter discussie omdat juist deze tijd vraagt om wakkere en complete gidsen.

Vandaag richt ik mijn verbazing op de totale afwezigheid van dierlijk weten in de wereld van leiders en begeleiders. Ja er zijn een aantal paardencoaches die mooi werk doen maar over de dierlijke kant op de werkplek hoor ik niemand. Dat is heel erg vreemd want een groot deel van onze impact is dierlijk. Iedereen weet dat onze non-verbale dierlijke communicatie belangrijker is dan onze verbale kant. Dat wordt bevestigd door talloze onderzoeken voor diegenen die graag data gedreven zijn. Toch wordt juist deze kant van leiderschap totaal genegeerd. In alle opleidingsbenaderingen staat de mens centraal. Er wordt veel gepraat, geanalyseerd, systemisch geordend maar er zijn weinig begeleiders die bekwaam zijn in het activeren van dierlijk weten op de werkplek.

Mijn sjamanistische werk bestond voornamelijk uit het volgen van mijn dierlijke instinct en het volledig natuurlijk aanwezig zijn. Leiders en begeleiders die deze natuurlijke kant in zichzelf activeren hebben grote impact omdat dierlijke taal nu eenmaal duidelijker is dan verbale taal. Ook tijdens mijn rol als schaduw van CEO’s uit het bedrijfsleven bleek steeds weer dat de dierlijke kant van groot belang was voor hun geloofwaardigheid. Hoe sta je voor je organisatie? Hoe raak je mensen aan? Welke ruimte neem je in? Hoeveel gezag straal je non-verbaal uit? Durf je naast alle meta data ook je instinctieve informatie mee te nemen in beslissingen? Ben je geloofwaardig? Deze dierlijke kant kan je alleen waarnemen als je ter plekke aanwezig bent. Niet als je op afstand van de werkplek je bezighoudt met verbale exercities die steeds weer over de menselijke kant gaan.

Wij kunnen ons bedekken met een vernislaagje civilisatie maar daaronder zijn we gewoon zoogdieren met de behoeftes die alle zoogdieren hebben; veiligheid, voedsel, verbinding, vertrouwen en voortgang. Onze menselijke kant krijgt veel aandacht maar beslaat slechts de helft van onze vermogens. De HELFT? Ja ondanks alle ronkende praat over het ontwikkelen van menselijk potentieel laten we gewoon de helft van onze vermogens onaangeraakt. De natuurlijke, aardse, dierlijke feminiene vermogens worden simpelweg genegeerd. Dat is niet alleen jammer, dat is langzamerhand levensgevaarlijk want daar ligt de connectie met onze oer-natuur die ervoor zorgt dat we als soort kunnen overleven. Het is tijd dat begeleiders van de mens deze connectie stelselmatig in hun benaderingen gaan meenemen. Dat zou dierbaar zijn.

Als je meer wilt weten over de dierlijke kant van leiderschap en coaching kom dan naar de intensive ‘De sjamaan en de manager, Wild en Wijs’ op 15 november. Schrijf je NU in en Claim je plek.